In de Marokkaanse cultuur wordt het vaak als onbeleefd beschouwd om iemand, vooral een oudere of iemand met autoriteit, recht in de ogen te kijken. Dit wordt gezien als een teken van respect en nederigheid. Jongeren die zijn opgevoed met deze norm, vermijden daarom vaak oogcontact met volwassenen, zoals hun ouders, oudere familieleden of andere autoriteitsfiguren.
Op school kan dit culturele verschil echter leiden tot misverstanden. In de Nederlandse onderwijsomgeving wordt direct oogcontact vaak gezien als een teken van eerlijkheid, interesse en betrokkenheid. Leerkrachten verwachten dat leerlingen hen recht in de ogen kijken tijdens gesprekken of instructies. Als leerlingen dit niet doen, kan dat door de leerkracht worden opgevat als een gebrek aan respect, interesse, of zelfs als een teken van schuld of schaamte.
Hierdoor kunnen Marokkaanse jongeren in Nederland soms problemen ondervinden in de communicatie met hun leerkrachten. De leerkracht kan bijvoorbeeld denken dat de leerling ongeïnteresseerd of ongemotiveerd is, terwijl de leerling eigenlijk gewoon beleefd probeert te zijn volgens de normen die hij of zij thuis heeft geleerd. Dit verschil in culturele verwachtingen kan leiden tot onbegrip en mogelijk zelfs conflicten tussen de leerling en de leerkracht.
Het is daarom belangrijk dat zowel leerkrachten als leerlingen zich bewust zijn van deze culturele verschillen en dat er ruimte is voor dialoog en begrip. Door open communicatie en wederzijds respect kunnen dergelijke misverstanden worden voorkomen, en kan er een leeromgeving worden gecreëerd waarin alle leerlingen zich begrepen en gerespecteerd voelen.